بی دل و بی زبان - هومایون شەجەریان

ناوه‌ڕۆك

شیعر || مولانا

ئاواز || علی قمصری

ئەلبوم || اب نان اواز (٢٠٠٩)

تا که اسیر و عاشق آن صنم چو جان شدم

تاکو وەک گیان ئەسیر و عاشقی ئەو مەعشوقە بووم

دیو نی‌ام، پری نی‌ام، از همه چون نهان شدم

دێو نیم، پەری نیم، چۆن لە هەمووان پەنهان بووم؟

‎ برف بدم، گداختم تا که مرا زمین بخورد

بەفر بووم، توامەوە تا زەوی بمخواتەوە

تا همه دود دل شدم، تا سوی آسمان شدم

تا وجوودم بوو بە دوکەڵی دڵ، تا بەرەو ئاسمان چووم

این‌ همه ناله‌های من نیست ز من همه ازوست

ئەم هەمووە ناڵەناڵەی من لە منەوە نییە، هەمووی لە ئەوەوەیە

کز مدد می لبش بی‌دل و بی‌زبان شدم

کە بە یارمەتی شەرابی لێوی، بێ دڵ و بێ زمان بووم

گفت چرا نهان کنی عشق مرا چو عاشقی

گوتی بۆچی عیشقی من پەنهان دەکەی، لەکاتێکدا عاشقی؟

من ز برای این سخن شهره‌ی عاشقان شدم

من لەبەرامبەر ئەم قسەیە بوومە بەناوبانگترینی عاشقان

جان و جهان، زعشق تو رفت ز دست کار من

گیان و جیهان، لە عیشقی تۆدا کاری من لەدەست چوو

‎ من به جهان چه می‌کنم چونکه ازین جهان شدم

من لەم جیهانە چی دەکەم، چوون لەم جیهانە جودابووم

سوودمەند بوویت لە خوێندنەوەی بابەتەکە؟ بەڵێ نەخێر

661 بینین